Postać Catherine Dior wróciła na karty historii dzięki serialowi „Nowy styl”, emitowanym na Apple TV+, który opowiada o czasach świetności kreatora mody Christiana Diora (zagrał go Australijczyk Ben Mendelsohn) przypadających na lata 40. i 50. ubiegłego wieku, podczas nazistowskiej okupacji i w okresie powojennym. Serial pokazuje też, jak wojna wpłynęła na innych ludzi z jego otoczenia, od Coco Chanel po Pierre'a Balmaina i ukochaną siostrę Christiana Diora, Catherine, graną przez Maisie Williams.
Między Normandią a Paryżem
Dzieliło ich 12 lat różnicy. Christian urodził się jako drugi, a Ginette, zwana później Catherine, była najmłodszą z pięciorga rodzeństwa. Przyszła na świat w 1917 roku. Ich ojciec, Alexandre Maurice Louis Dior produkował nawozy sztuczne i wybielacze. O matce, Marie-Madeleine Dior, wiadomo tyle, że nie była wylewna, dzieci otrzymały raczej surowe wychowanie, pozbawione ciepłych uczuć. Mieszkali w pięknej willi Les Rhumbs usytuowanej na klifach nad kanałem La Manche, w normandzkim Granville. Do dzisiaj działa tam muzeum projektanta, w którym można oglądać jego najsłynniejsze kreacje. Siedem lat przed jej narodzinami rodzina przeniosła się do Paryża i zamieszkała w okazałym budynku projektu Georgesa-Eugène’a Haussmanna w XVI dzielnicy. Nadmorska willa była ich domem wakacyjnym. Tam Christian i Catherine razem hodowali róże. Dzielili zamiłowanie do ogrodnictwa, ale też wrażliwość na sztukę. W tym czasie przyszły kreator mody otworzył wraz z przyjacielem Jacquesem Bonjeanem paryską galerię. Te piękne czasy nie trwały długo. Zaczęło się pasmo nieszczęść.
W wyniku złych inwestycji podczas krachu na giełdzie w 1929 roku, Maurice Dior zbankrutował w kilka dni i musiał sprzedać swoje interesy. „Skończyło się bogactwo, na którym opierało się Les Rhumbs, z pokojówkami i ogrodnikami, zanikły wielkopańskie rytuały związane z sezonami towarzyskimi, rodzina przestała stale kursować między Paryżem i Granville. Catherine miała wtedy trzynaście lat i otaczający ją świat legł w gruzach” – pisze Justine Picardie w książce „Miss Dior. Opowieść o wojnie, odwadze i modzie”. Niedługo później u jednego z dzieci Diorów, Bernarda, została zdiagnozowana schizofrenia. Ich matka zmarła w 1932 roku. Mówi się, że ze zgryzoty. Ojciec zabrał najmłodszą córkę do Callian, 800 kilometrów od Paryża, w którym został jej ukochany brat. Nastoletnie lata spędziła w biednym gospodarstwie, bez elektryczności, z którego wierzyciele nie mieliby czego zabierać. Hodowała groszek i fasolę. Kiedy skończyła 18 lat, Christian zaprosił ją znów do Paryża i pomógł znaleźć pracę w sklepie z galanterią. Wtedy wybuchła wojna.
Czytaj więcej
Naomi Campbell obchodzi 40-lecie swojej kariery w modelingu. Z tej okazji londyńskie V&A Museum zorganizuje wystawę „NAOMI: In Fashion”. Kiedy się rozpocznie i jakie eksponaty na niej zgromadzono?
Jak pisze jej biografka, podczas II wojny światowej, jak wszyscy Francuzi, miała trzy możliwości: kolaborować, przetrwać lub stawić opór. Wybrała to ostatnie. Drogi brata i siostry znów się rozeszły, ona wróciła na południe do ojca, on został wcielony do pułku inżynieryjnego. Rok później projektant wrócił do stolicy Francji, będącej wciąż pod niemiecką okupacją. Rozpoczął pracę w domu mody Luciena Lelonga i starał się pomagać krewnym jak tylko mógł, zwłaszcza finansowo.
