Theodora jest najmłodszą córką byłego króla Grecji Konstantyna II, który zmarł w ubiegłym roku, i jego żony, Anny Marii Glücksburg, siostry byłej królowej Danii, Małgorzaty II. Urodziła się w Szpitalu Św. Marii w Londynie 9 czerwca 1983 roku, dziesięć lat po zniesieniu greckiej monarchii. 41-letnia dziś Theodora ma czworo rodzeństwa: Aleksę (ur. 1965), Pawła (ur. 1967), Mikołaja (ur. 1969) i Filipa (ur. 1986).
Theodora Grecka urodziła się w Londynie, gdyż jej rodzina przebywała tam na wygnaniu. W 1967 roku upadł w Grecji rząd premiera Georgiosa Papandreu. Mimo że król Konstantyn II powołał nowego szefa rządu i rozpisał wybory, doszło do wojskowego zamachu i przejęcia władzy w Grecji przez tzw. juntę czarnych pułkowników pod wodzą Jeorjosa Papadopulosa. Buntownicy w trzy dni przejęli władzę w kraju, a rodzina królewska musiała z niego uciekać. W 1973 roku Grecję ogłoszono republiką i ostatecznie obalono monarchię. Zamknęło to koronowanym głowom drogę do ojczyzny na długie lata.
Czytaj więcej
W norweskim Geiranger w sobotę odbędzie się ślub Marty Ludwiki, córki norweskiego króla, i Dureka...
Wielka Brytania – druga ojczyzna
Ich drugim domem stała się Wielka Brytania. W niej urodziło się troje młodszych dzieci byłych władców Grecji. 20 października 1983 Theodora została ochrzczona w obrządku prawosławnym, w zgodzie z grecką tradycją liturgiczną w katedrze św. Zofii w Londynie. Jej rodzicami chrzestnymi zostały same koronowane głowy: królowa Anglii Elżbieta II, królowa Danii Małgorzata II, król Rumunii Michał oraz serbski książę koronny Aleksander Karadziordziewić.
Mimo przedłużającego się wygnania, Theodora otrzymała prestiżową edukację w swoim przybranym kraju. Rozpoczęła studia w Hellenic College w Londynie, a następnie kontynuowała naukę w Woldingham School, renomowanej szkole z internatem w Surrey w Anglii. Tam młoda dziedziczka odkryła w sobie pasję do teatru. Miała wtedy 10 lat. Scena szybko stała się dla księżniczki prawdziwym powołaniem, nie tylko hobby. W tym samym czasie po raz pierwszy mogła wrócić do kraju swoich przodków, w towarzystwie rodziców i rodzeństwa. - Uwielbiałam czuć radość i sympatię ludzi, gdy rozpoznawali moich rodziców - zwierzała się później w hiszpańskiej gazecie „Hola!”.
