Nie identyfikują się z jednym zawodem, bo zazwyczaj wykonują ich kilka. W ciągu dnia tworzą grafiki i treści na media społecznościowe, wieczorami dorabiają za barem, a w weekendy doskonalą swoje pasje, z których planują się utrzymywać, na przykład tworzenie ceramiki. W rubryce zawód wpisują ich kilka, przedzielonych ukośnikami – stąd nazwa modelu pracownika slasher (ukośnik), wykreowanego przez ludzi z pokolenia Z.
Slasherzy to osoby, które nie trzymają się jednej ścieżki kariery, ale badają wiele tożsamości zawodowych. Zamiast wspinać się po drabinie korporacyjnej w tradycyjnym sensie, łączą różne umiejętności, prace i pasje przez całe życie zawodowe. Po raz pierwszy tego terminu użyła w 2007 roku dziennikarka magazynu „The New York Times", Marci Alboher. W Chinach mówi się o tym zjawisku od 2017 roku. Slashowy styl życia zyskał tam taką popularność, że w 2019 roku w luksusowym centrum handlowym w Xi'an zorganizowano Slasher Festival.