Te aktywności pomogą łagodzić ból kolan. Naukowcy wskazali konkretny typ ćwiczeń

Nowa publikacja o chorobie zwyrodnieniowej stawów kolanowych to efekt pracy badaczy z Zhejiang University School of Medicine w Chinach oraz Johns Hopkins University School of Medicine ze Stanów Zjednoczonych. Praca ukazała się 15 października w „British Medical Journal”.

Choroba zwyrodnieniowa stawów. Rosnący problem zdrowotny

Choroba zwyrodnieniowa stawów jest powszechną i przewlekłą chorobą, która w długofalowej perspektywie mocno utrudnia życie pacjenta. Schorzenie to wywołuje ból i trudności w poruszaniu się (jeżeli dotyczy m.in. stawów kolanowych), szczególnie w przypadku osób starszych. Dla części chorych skutkiem schorzenia może być niepełnosprawność. Jak wyjaśniają autorzy badania, w najbliższej przyszłości coraz więcej osób będzie zapadać na choroby zwyrodnieniowe stawów ze względu na starzenie się globalnej populacji i wzrost wskaźników otyłości.

Najczęstszą lokalizacją tego schorzenia w ciele są stawy kolanowe. Ból powiązany z chorobą może znacznie obniżać jakość codziennego życia. Obecne zalecenia dotyczące metod leczenia choroby zwyrodnieniowej stawów kolanowych obejmują m.in. ćwiczenia fizyczne, farmakoterapię, a w niektórych przypadkach także zabiegi operacyjne. Autorzy badania podkreślają, że dotychczasowe wytyczne dostarczały ograniczonych informacji o zaleceniach dotyczących ćwiczeń fizycznych.

Czytaj więcej

Nauka

Już tak niewielka dawka ćwiczeń wystarczy, by poprawić kondycję. Nowe wyniki badań

Nawet niewielka dawka ruchu może być zbawienna dla naszego zdrowia. Potwierdziły to najnowsze bad...

Na czym polegało badanie?

Celem badania było doprecyzowanie kategorii ćwiczeń fizycznych, które mogą łagodzić dolegliwości powiązane z chorobą zwyrodnieniową stawów kolanowych. Na potrzeby projektu zebrano dane z 217 randomizowanych badań (z lat 1990-2024), w których wzięło udział 15 684 uczestników. W wybranych badaniach porównywano popularne terapie ruchowe z grupą kontrolną lub z alternatywnymi formami terapii ruchowej. Pod uwagę brano ćwiczenia: aerobowe, rozciągające, umysłowo-cielesne, neuromotoryczne, wzmacniające i mieszane.

Dokładnej analizie poddano takie parametry jak: ból, funkcja, chód i jakość życia. Parametry te oceniano w perspektywie obserwacji krótkoterminowych (okres 4 tygodni), średnioterminowych (12 tygodni) i długoterminowych (24 tygodnie). Pod uwagę nie brano jednak m.in. informacji dotyczących czasu i intensywności wykonywanych ćwiczeń.

Wyniki badania. Dlaczego wyróżniono ćwiczenia aerobowe?

Jak pokazały wyniki analizy, to właśnie ćwiczenia aerobowe wykazywały „najwyższe prawdopodobieństwo bycia najlepszą metodą leczenia wśród terapii ruchowych badanych w badaniach klinicznych”. Chodzi o popularne aktywności fizyczne typu spacer, pływanie lub jazda na rowerze.

Czytaj więcej

Nauka

Picie tych napojów zwiększa o 60 proc. ryzyko chorób wątroby. Dla wielu są „zdrowszą opcją”

Wyniki nieopublikowanych jeszcze badań przedstawionych podczas United European Gastroenterology W...

Ćwiczeniom aerobowym (w porównaniu z grupą kontrolną i innymi formami ćwiczeń ruchowych) badacze przypisali takie cechy jak:

Na czym konkretnie polega przewaga tych ćwiczeń? „Poprawiają one krążenie w stawie, pomagają utrzymać ruchomość, wspomagają kontrolę masy ciała i mogą z czasem zmniejszyć ból poprzez wzmocnienie otaczających mięśni i poprawę ogólnej sprawności” – ocenia na łamach Independent osteopata Danny Morgan (specjalista niepowiązany z badaniem). Ekspert podkreśla jednak, że w dłuższej perspektywie czasowej ćwiczenia aerobowe należy łączyć z innymi metodami. Zalecany jest m.in. dodatkowy trening neuromotoryczny oraz ćwiczenia, które poprawią elastyczność stawów.

Wyniki analizy wykazały również pewne korzyści pozostałych badanych terapii ruchowych. Przykładowo: wykazano, że ćwiczenia neuromotoryczne mogą wpływać na poprawę krótkoterminowej wydajności chodu.

Trzeba również podkreślić, że w kontekście pełnej analizy autorzy badania piszą o dowodach o „umiarkowanej pewności”. W publikacji wskazano także na pewne ograniczenia badania. Opisane dobroczynne właściwości ćwiczeń dotyczą tylko choroby zwyrodnieniowej stawów kolanowych (nie obejmują chorób zwyrodnieniowych pozostałych stawów). Wyniki analizy nie obejmują także precyzyjnych zaleceń, wskazujących np. na optymalny, zalecany czas ćwiczeń. Zdaniem badaczy zawężenie kategorii ćwiczeń może być już jednak ważnym wyznacznikiem dla pracowników medycznych i pacjentów.

Źródła:

bmj.com

independent.co.uk