Księżna Charlene z Monako po długiej nieobecności wraca do życia publicznego

Dopasowana czarna kurtka, spodnie cargo w kolorze złamanej bieli, czółenka typu heartbreaker – to zestaw projektu Louis Vuitton, w którym księżna Charlene z Monako pojawiła się w ubiegły weekend na wyścigach samochodowych E-Prix de Monaco. Do tej stylizacji, którą dziennikarze podliczyli na 5 tys. euro, dobrała biały ceramiczny zegarek Richard Mille za 100 tysięcy euro. Uplasowała się tym samym w czołówce koronowanych głów Europy wydających najwięcej na modę, ale też swoją obecnością przekazała obywatelom księstwa dobre wieści.

Żona księcia Alberta II kibicowała kierowcom formuły E wraz z mężem i dziećmi, bliźniętami Jacquesem i Gabriellą. Był to jej wielki powrót do życia publicznego, z którego wycofała się w 2021 roku. Jako powód podano wtedy ostrą infekcję laryngologiczną i konieczność przeprowadzenia kilku operacji chirurgicznych. Księżna Charlene wyjechała na dziewięć miesięcy rekonwalescencji do Republiki Południowej Afryki, gdzie mieszka jej rodzina. Po raz pierwszy po przerwie ukazała się poddanym w grudniu 2023 r. na ceremonii wręczenia nagród fundacji jej imienia. „Mam nadzieję, że wkrótce będę mogła wrócić do sportu. Regularnie maszeruję, ale chciałabym wrócić do treningów pływania, odzyskać trochę energii i poczuć się silniejsza” – mówiła we wrześniu 2023 roku.

Księżna Charlene — pływaczka z RPA

Urodzona 25 stycznia 1978 roku w Zimbabwe Charlene, z domu Wittstock, pochodzi ze sportowej rodziny. Jej ojciec w młodości grał w rugby, matka zajmowała się wyczynowym nurkowaniem, a następnie została trenerką pływania, co miało znaczenie dla ich najstarszej córki. Księżniczka ma dwóch braci, Garetha i Seana. W 1990 roku przenieśli się do RPA, gdzie rozpoczęła karierę jako zawodowa pływaczka, rzucając szkołę dla kariery. Dekadę później wystąpiła na igrzyskach olimpijskich w Sydney reprezentując swój kraj w drużynie kobiecej 4 × 100 m stylem zmiennym (5. miejsce), indywidualnie na 100 m stylem grzbietowym (17. miejsce) i na 200 m stylem grzbietowym (14. miejsce). W tym samym roku zdobyła złoty medal na 200 m stylem grzbietowym na Międzynarodowych Zawodach Pływackich „Marenostrum” w Monako, gdzie poznała swojego przyszłego małżonka, syna słynnej księżnej Grace, Alberta z rodu Grimaldich. Nie był to jeszcze początek ich miłości. W 2002 roku zdobyła srebrny medal podczas Igrzysk Wspólnoty Narodów w Manchesterze, ale kontuzja barku skróciła jej karierę i choć próbowała wrócić na olimpiadę w Pekinie, nie zakwalifikowała się na nią.

Czytaj więcej

Ludzie

Marzyła o jednym księciu, ma czterech. Księżna Sofia ze Szwecji niczego nie żałuje

Zanim została księżną, Sofia była modelką bielizny, dostała się do finału telewizyjnego programu „Paradise Hotel”. Szwedzi nie pochwalali jej związku z księciem Carlem Philipem. Przekonała ich jednak do siebie. Najmłodszy syn pary właśnie obchodził 3 urodziny.

Zmiana wyznania

Po raz kolejny skontaktowała się z księciem Albertem składając mu kondolencje po śmierci ojca, księcia Rainiera III w 2005 roku. Rok później zaczęli się pojawiać publicznie, podczas ceremonii otwarcia Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2006 w Turynie czy meczów Pucharu Świata w Rugby we Francji. Od tamtej pory stara się pojawiać na wszystkich ważnych wydarzeniach w księstwie – od balu Czerwonego Krzyża po Grand Prix Motoryzacyjne Monako.

Ich zaręczyny zostały ogłoszone 23 czerwca 2010 r., a ślub na lato kolejnego roku. Przed ślubem Charlene, wychowana w religii protestanckiej, musiała przejść na katolicyzm, religię państwową Monako. Tym samym została pierwszą księżniczką w historii tego kraju, która nie urodziła się jako katoliczka. Z biegiem lat stała się gorliwą wierną i wyznawczynią Najświętszej Maryi Panny. Cywilna ceremonia odbyła się 1 lipca 2011 roku, a kościelna nazajutrz. Kierunkiem podróży poślubnej młodej pary było RPA, a jednym z jej punktów obiad z prezydentem Jacobem Zumą.

Jej Wysokość, która nie pasuje do królewskiego wzorca

W 2014 roku okazało się, że książęca para spodziewa się bliźniąt. Jakiej będą płci – to wiedziała tylko Charlene, Albert chciał zachować tę wiadomość w tajemnicy do momentu narodzin. 10 grudnia 2014 roku na oddziale położniczym szpitala Princesse-Grace przyszli na świat dziewczynka Gabrielle i chłopiec Jacques. Choć książę Albert II ma starszą siostrę, Carolinę z Hanoweru, a ona troje dzieci, to właśnie jego syn został wyznaczony na następcę tronu z tytułami „dziedzicznego księcia” i „markiza des Baux”, historycznie nadawanymi spadkobiercom księstwa Monako. Dziedziczenie odbywa się na tym dworze wyłącznie po linii męskiej.

Charlene, jak oceniają biografowie monakijskiej rodziny królewskiej, podobno nie żyje zbyt dobrze ze szwagierką. „Charlene i Caroline to dwie zupełnie różne kobiety, można nawet powiedzieć, że są przeciwieństwami. Charlene to zbuntowana księżniczka, ta, która nie chce się wpasować w szablon, która chce się uwolnić z książęcych okowów, podczas gdy Karolina zawsze była dobrą uczennicą, zawsze doskonałą Jej Wysokością, była dumą swojego ojca” – komentuje Pierrick Geais, dziennikarz „Vanity Fair”. – „Nigdy nie nauczyła się francuskiego, który jest językiem urzędowym Monako. Zawsze miała trudności z wywiadami i grą medialną”. Za to działa społecznie i charytatywnie, stawiając przede wszystkim na edukację przez sport.

Czytaj więcej

Jej historia

Księżna Mette-Marit też walczy z poważną chorobą. Rokowania nie dawały nadziei

Księżna koronna Mette-Marit była w młodości niespokojnym duchem. Przypadkowe spotkanie z następcą norweskiego tronu wywróciło jej życie do góry nogami. Po latach szczęśliwego życia pary w bajkową historię księżnej została wpisana diagnoza nieuleczalnej choroby.

Księżna Monako i jej misja

Kontynuuje misję księżnej Grace prowadząc projekty na rzecz kobiet i dzieci znajdujących się w trudnej sytuacji na całym świecie. W 2010 roku została jednym z patronów Fundacji Nelsona Mandeli, która promuje dialog na rzecz sprawiedliwości w duchu swojego patrona. Fundacja Księżniczki Charlene z Monako, którą założyła w 2012 roku, koncentruje się na lekcjach pływania (których udziela również ona sama), zapobieganiu utonięciom oraz wszelkich korzyściach płynących z uprawiania sportu. Jest także patronką Olimpiad Specjalnych, Fundacji Born Free, która działa na rzecz obrony zagrożonych gatunków zwierząt oraz stowarzyszenia Monaa, zajmującego się spektrum autyzmu. Jest honorową przewodniczącą Południowoafrykańskiego Czerwonego Krzyża, podczas gdy jej mąż jest prezesem Czerwonego Krzyża w Monako, oraz honorową prezeską Ladies Lunch of Monte-Carlo. Aktywnie wspiera organizację wydarzeń, podczas których gromadzone są środki na finansowanie tych organizacji.

W wolnych chwilach księżniczka Charlene z Monako nadal uprawia sport – surfing i wędrówki po górach. Czyta, głównie biografie i afrykańską poezję etniczną. Ceni także sztukę współczesną.