Zmarła Anouk Aimée - wielka aktorka całe życie uparcie szukała miłości

Obowiązkowa refleksja na temat miłości, życia i potęgi kina – tak krytycy mówią o filmie „Kobieta i mężczyzna” (oryg. „Un homme et une femme”) Claude’a Lelucha, który zdobył Złota Palmę w Cannes i dwa Oscary, a także doczekał się kontynuacji. To opowieść o dwóch osobach, które straciły swoje wielkie miłości i stoją na progu kolejnego uczucia. Anouk Aimée występowała w niej z Jeanem-Louisem Trintignantem, który zmarł dwa lata temu. Teraz córka aktorki Manuela Papatakis poinformowała o śmierci matki, pisząc na Instagramie: "Wraz z moją córką, Galaad, i moją wnuczką, Milą, jesteśmy głęboko zasmucone ogłaszając odejście mojej mamy Anouk Aimée. Byłam przy niej, kiedy zmarła dziś rano w swoim domu w Paryżu".

"Anouk, moja Nounouk, opuściła nas dziś rano. Odeszła, by dołączyć do Jean-Louisa, Pierre'a, Francisa i innych" – żegnał ją Leluch. "Była moją towarzyszką i przyjaciółką na całe życie. Dawała mi każdą szansę i mówiła ‘tak’, kiedy jako młodemu filmowcowi inni mówili mi ‘nie’. Dzięki niej i tylko dzięki niej stanąłem u progu sławy. Jej sylwetka i wdzięk na zawsze zostaną wyryte na normandzkiej plaży".

Anouk Aimée, ikona Nowej Fali, współpracowała również z wieloma innymi reżyserami, takimi jak Jacques Demy, Agnès Varda, Federico Fellini, Charlotte de Turckheim, Philippe de Broca, George Cukor czy Robert Altman. "Moją rodziną od strony matki jest Claude [Lelouch], a rodziną od strony mojego ojca — Fellini. Są dwoma filarami w moim życiu" – opowiadała przekornie w podcaście Radio France dekadę temu.

Czytaj więcej

Ludzie

Zmarła Anouk Aimée - wielka aktorka całe życie uparcie szukała miłości

„Sprawiła, że cały świat marzył, a teraz ona sprawi, że anioły będą marzyć” – tak swoją przyjació...

"Z Fellinim można było stać się kimkolwiek i czymkolwiek, był magikiem"

Nicole Françoise Florence Dreyfus przyszła na świat 27 kwietnia 1932 roku w XVII dzielnicy Paryża. Była córką aktorów: Geneviève Durand znanej jako Geneviève Soria i Henry'ego Dreyfusa, który występował pod pseudonimem Henry Murray. Rodzina zmieniała jej nazwiska, by ukryć żydowskie pochodzenie od strony ojca i wywoziła ze stolicy Francji podczas II wojny światowej, by uniknąć łapanek. Mieszkała wtedy z rodzicami chrzestnymi na farmie. Po wojnie, kiedy jadła z matką kolację w chińskiej restauracji w Paryżu, została wypatrzona przez Henriego Calefa, który postanowił obsadzić ją w roli Anouk w filmie „La maison sous la mer” (1947). Została aktorką bo – jak mówiła - "życie wybrało za mnie i podążyłam za nim". Scenarzysta Jacques Prévert wymyślił jej nazwisko Aimée na planie kolejnego filmu, a ona postanowiła przybrać imię Anouk. "Kiedy masz zaledwie 15 lat i Jacques Prévert nadaje ci nazwisko, czy cokolwiek, to zachowujesz je, nawet jeśli nie było to Aimée!" (tłum. kochana) – mówiła później.

Ukończyła szkołę średnią w Anglii, później szlifowała umiejętności taneczne i aktorskie. Zagrała w kilku filmach, a jej kariera nabrała rozpędu w latach 60. XX wieku. W 1960 roku Federico Fellini zatrudnił ją do zagrania głównej roli Maddaleny w „Słodkim życiu” („La dolce vita”), a następnie powierzył jej rolę Luizy w „Osiem i pół” z Marcello Mastroiannim. Sławę i kilka nagród filmowych przyniosła jej rola tancerki Loli w filmie o tym samym tytule i jego kontynuacji autorstwa reżysera Jacquesa Demy'ego. Stała się jedną z muz twórcy, obok Catherine Deneuve i Danielle Darrieux.

W 1966 roku międzynarodowy sukces odniósł obraz „Kobieta i mężczyzna”, w którym Anouk Aimée i Jean-Louis Trintignant stworzyli jedną z najsłynniejszych par kina francuskiego. Za wykreowanie postaci Anne Gauthier zdobyła nagrodę Złotego Globu dla najlepszej aktorki dramatycznej i otrzymała nominację do Oscara. Film doczekał się dwóch kontynuacji, w 1986 i 2019 roku. Później pracowała z uznanymi reżyserami we Francji, Wielkiej Brytanii, Niemczech, Włoszech i w Hollywood. Pojawiała się w telewizji i prawie ćwierć wieku występowała na deskach teatralnych. W 2002 roku Francuska Akademia Sztuki i Techniki Filmowej przyznała jej Honorowego Cezara za całokształt twórczości. "W moich rolach zawsze jest kawałek mnie" – wyznawała. Wyjątkiem były dla niej bohaterki kreowane przez nią w filmach Felliniego: "Z Fellinim można było stać się kimkolwiek i czymkolwiek, był magikiem".

"Wszystko, co robiła w życiu, było po to, by kochać i być kochaną"

"Była kobietą, która całe życie mówiła o miłości. Wszystko, co robiła w życiu, było po to, by kochać i być kochaną. (...) Gdy tylko kogoś poznała, musiała wiedzieć, czy ta osoba jest w stanie ją pokochać. Każda sekunda jej życia była poświęcona słowu miłość, zarówno osobiście, jak i zawodowo" – wspomina także Claude Lelouch. Anouk Aimée wychodziła za mąż czterokrotnie.

Pierwszy raz powiedziała "tak" w 1949 roku. Wyszła za mąż za paryskiego przemysłowca Edouarda Zimmermanna. Panna młoda miała 17 lat, a małżeństwo przetrwało jedynie rok. Niedługo później na planie filmowym na Lazurowym Wybrzeżu poznała Nikosa Papatakisa, filmowca i właściciela kabaretu La Rose Rouge w paryskiej dzielnicy Saint-Germain-des-Prés. Był od niej starszy o 14 lat. Chcąc jej zaimponować, przedstawił ją Pablowi Picassowi, Raymondowi Queneau, Jeanowi Cocteau i Jeanowi Genetowi, który napisał specjalnie dla niej scenariusz, ale ponieważ nie znaleziono funduszy na jego realizację, został sprzedany. Starania najwyraźniej podziałały, bo w 1951 roku stanęli na ślubnym kobiercu, a niebawem urodziła się ich córka, Manuela Papatakis. Związek trwał siedem lat. Matka z córką zagrały wspólnie w filmie „Si c'était à refaire” z 1976 roku w reżyserii Claude’a Lelucha. Manuela jest jedynym dzieckiem gwiazdy.

Czytaj więcej

Jej historia

Marta Bibescu - księżna, która kochała pióro. Ile kosztował ją sukces?

Kiedy prezydent Charles de Gaulle wręczał Marcie Bibescu odznaczenie Legii Honorowej, wyznał: „Je...

Przy okazji kręcenia „Kobiety i mężczyzny” w romantycznej scenerii Normandii, w tym uroczym miasteczku Deauville, zakochała się ponownie. Jej wybrankiem został autor słynnego motywu muzycznego towarzyszącego temu obrazowi, „Chabadabada”. Piosenkarz i tekściarz Pierre Barouh został trzecim mężem aktorki, w 1966 roku. Po trzech latach podjęli decyzję o rozstaniu. Kolejnego małżonka znalazła po drugiej stronie Kanału La Manche. W 1970 roku osiadła w Londynie za sprawą angielskiego aktora Alberta Finneya. Tworzyli rodzinę osiem lat. Anouk Aimée zmarła 17 czerwca 2024 roku w swoim domu w XVIII dzielnicy Paryża otoczona opieką córki.