Awans i pieniądze nie wystarczają. Badanie pokazało, jak Polacy definiują dziś sukces zawodowy

Z badania „Sukces na wagę zdrowia – o kondycji psychicznej i przyszłości pracy”, zrealizowanego w ramach kampanii społeczno-edukacyjnej „Bliżej Siebie”, płyną ciekawe wnioski na temat tego, jak Polacy definiują dziś sukces zawodowy.

Aktualizacja: 27.06.2025 17:59 Publikacja: 27.06.2025 17:35

Tylko 9 proc. uczestników badania „Sukces na wagę złota” uznało, że na poczucie osiągnięcia sukcesu wpływa fakt, że pracuje się dużo, ponad normę.

Foto: Adobe Stock

Marta Jarosz

Partnerem badania, o którym mowa, jest Zakład Ubezpieczeń Społecznych, a partnerem badawczym PBS Sp. z o.o.

Wyniki przeprowadzonych analiz pokazały, że znaczna część osób wciąż patrzy na sukces z tradycyjnej perspektywy zarobków i awansu – spośród wskazanych elementów pracy wpływających na poczucie, że osiągamy sukces zawodowy, 74 proc. badanych wybrała wynagrodzenie, a 52 proc. awans na wyższe stanowisko.

Zmienia się definicja sukcesu wśród Polaków

Widać też jednak pewne tendencje do zmian: ponad połowa respondentów jako przejawy sukcesu wskazuje satysfakcję z wykonywanych zadań (59 proc.), docenienie przez przełożonych (52 proc.), dobrą atmosferę w zespole (50 proc.) i równowagę między pracą a życiem osobistym (46 proc.).

Warto też zwrócić uwagę, że tylko 9 proc. badanych uznaje, że na poczucie osiągnięcia sukcesu wpływa fakt, że pracuje się dużo, ponad normę. Odchodzimy zatem od kultury zajętości, w której przepracowanie było utożsamiane z ambicją, produktywnością i prestiżem.

Wśród osób, które przyznają, że w ostatnich latach zmieniło się ich podejście do sukcesu zawodowego, ponad połowa jako przyczynę wskazuje fakt, że bardziej zaczęły cenić zdrowie psychiczne i chronić się przed tym, co może negatywnie na nie wpływać (52 proc.), a także że ważniejsza stała się dla nich równowaga między pracą a życiem prywatnym (51 proc.).

Czytaj więcej

Nauka samoobrony to zdobywanie umiejętności przydatnych nie tylko na stali treningowej czy w ciemnym

Sport

Nauka samoobrony wpływa na rozwój zawodowy kobiet. Jak to działa?

Nauka samoobrony to nie tylko sposób na zyskanie poczucia bezpieczeństwa, ale i metoda wzmacniani...

– Fakt, że mamy do czynienia z redefinicją sukcesu zawodowego i już nie najważniejszy jest awans, ale do głosu dochodzą inne wartości, to istotny sygnał dla pracodawców i organizacji, że trzeba dbać także o te inne obszary – mówi Agata Swornowska-Kurto, socjolożka, prezeska Zarządu Grupy ArteMis, pomysłodawcy i organizatora kampanii „Bliżej Siebie”. – Poza awansem zaczynają liczyć się inne miary, które uwzględniają zdrowie, kondycję psychiczną, równowagę między pracą a życiem prywatnym i te obszary trzeba zaopiekować. Wyniki badania wyraźnie podkreślają, że sukces nie jest pojęciem uniwersalnym i że powinniśmy kierować się raczej ku jego indywidualnemu rozumieniu, co będzie z korzyścią zarówno dla pracownika, jak i całej organizacji, która zyska lojalność i zaangażowanie – wyjaśnia.

Czego oczekuje się dziś od lidera w miejscu pracy?

W badaniu sprawdzono także, jakie kompetencje powinien mieć współczesny lider. Respondenci odpowiadali, że powinien doceniać pracowników (61 proc.), umieć motywować zespół (58 proc.), budować zaufanie (52 proc.), a także umieć aktywnie słuchać (48 proc.) Od liderów i liderek oczekuje się także, że będą dawać przykład swoim zachowaniem i postawą (46 proc. badanych).

– Oczekiwania, jakie pracownicy mają dziś wobec liderów to zdecydowanie sygnał, że trzeba rozwijać nowe kompetencje – mów ekspertka. – Dziś członek kadry zarządzającej to już nie tylko menadżer. Nie bez powodu używamy słowa lider, bo nie chodzi już tylko o zarządzanie, ale też, a może przede wszystkim, o przewodzenie z uważnością, empatią i w atmosferze bezpieczeństwa i zaufania. W liderach szukamy już nie tylko skuteczności, ale też autentyczności. W dynamicznie zmieniającym się środowisku pracy kluczowe stają się kompetencje dotychczas nazywane miękkimi, jednak dziś już wiemy, że to one stanowią twardy fundament skutecznego przywództwa – tłumaczy.

Omawiane badanie pokazało też, że polski pracownik jest pracownikiem zestresowanym. Tylko 2 proc. osób w środowisku pracy nigdy nie odczuwa stresu, podczas gdy 77 proc. odczuwa stres co najmniej czasami (40 proc. „czasami”, a 37 proc. co najmniej „często”). Zdaniem ekspertów to niepokojące, bo od nieustającego stresu jest już krótka droga do wypalenia zawodowego.

Czytaj więcej

Aleksandra Kunysz: Badania pokazują, że u kobiet dominuje wyczerpanie fizyczne i emocjonalne, a u mę

Biznes i prawo

Zatrudnienie pani do sprzątania domu może „aktywować” wypalenie zawodowe. O co chodzi?

Chęć całkowitego skupienia się na pracy może mieć zupełnie odwrotne skutki o zamierzonych – szcze...

– Wypalenie zawodowe stanowi realne zagrożenie dla rynku pracy, jednak dobra wiadomość jest taka, że możemy działać prewencyjnie – stwierdza Agata Swornowska-Kurto. – I zdecydowanie powinniśmy to robić. Na poziomie jednostki na pewno warto zadbać o budowanie nawyków zdrowego trybu życia, jak chociażby wystarczająca ilość snu, aktywność fizyczna, regularny odpoczynek, ale także nawyków zarządzania własną energią oraz zadbać o rozwój umiejętności radzenia sobie ze stresem. Niezwykle ważna jest troska o zdrowe proporcje między pracą a życiem prywatnym – musimy znaleźć równowagę między obowiązkami, a tym, co robimy po prostu dla przyjemności. Podstawą przeciwdziałania wypaleniu jest też optymalizacja sześciu obszarów życia organizacji, w których może następować niedopasowanie na linii pracownik – praca. To obciążenie pracą, stopień sprawowanej kontroli, wynagradzanie, wspólnota, sprawiedliwość i wartości. Istotnym jest, aby budować środowisko oparte o bezpieczeństwo psychologiczne, wartości, empatię, uważność, gdzie pracownicy są docenieni i mają przestrzeń do rozwoju – podsumowuje.

Badanie „Sukces na wagę zdrowia – o kondycji psychicznej i przyszłości pracy” zostało zrealizowane w marcu 2025 roku na grupie 1166 osób. Główna linia podziału próby badawczej dotyczyła zajmowanego stanowiska. W zależności, czy wiąże się ono z zarządzaniem pracą innych osób, podzielono ją na liderów oraz pracowników (osoby niezarządzające).