Dlaczego kobietom trudniej przychodzi budowanie relacji w biznesie? Wyniki raportu

Raport opracowany przez dziennikarzy i opublikowany na łamach „Academy of Management Journal” powstał na podstawie badania prowadzonego przez 25 lat wśród pracowników 42 korporacji farmaceutycznych na świecie. Celem tak dogłębnej analizy było ustalenie, w jaki sposób kształtują się relacje biznesowe mężczyzn i kobiet w trakcie rozwoju ich kariery zawodowej. Jakie wnioski przedstawiono i czy istnieją sposoby na pokonanie barier, z jakimi mierzą się kobiety w sytuacjach opisanych w raporcie?

Pewność siebie obraca się przeciwko kobietom

Choć powszechnie uważa się, że kontakt twarzą w twarz pozwala łatwiej utrzymywać trwałe więzi w świecie biznesu, to jednak zasada ta, jak się okazuje, dotyczy głównie mężczyzn. Jak wykazało badanie, kobiety o 40 proc. trudniej od współpracowników płci męskiej były w stanie nawiązać relacje z managerami wyższego stopnia mimo interakcji na żywo. Jako przyczynę takiego stanu rzeczy autorzy raportu podają wszechobecne, zakodowane kulturowo przekonanie, że o kompetencjach zawodowych świadczy asertywność i pewność siebie, przypisywane głównie mężczyznom.

Tak zdefiniowany zestaw cech sprawia, że jeśli w podobny sposób zachowuje się kobieta, spotyka się to ze zdziwieniem, a nawet krytyką pod jej adresem. – Nie rozumiem, dlaczego tak się dzieje, ale często kobiety pracujące na wysokich stanowiskach w naszej firmie zachowują się agresywnie w trakcie spotkań. Być może wynika to z braku pewności siebie lub potrzeby zrekompensowania sobie jakiegoś braku – wyznaje cytowany przez autorów raportu mężczyzna, uczestnik badania.

Czytaj więcej

Styl życia

Czasami jedno spotkanie może zdziałać cuda: korzyści z coachingu i mentoringu

Coaching i mentoring, mimo że bywają używane zamiennie, są dwoma różnymi procesami. Jak je defini...

Nadmierna koncentracja na sobie

Jeśli natomiast kobiecie na eksponowanym stanowisku brakuje pewności siebie, umiejętności wzięcia udziału w ożywionej dyskusji czy sprzeciwienia się nieuzasadnionej krytyce pod jej adresem, ma tendencję do obwiniania siebie samej za niepowodzenie, nie biorąc pod uwagę, że to ona padła ofiarą niesprawiedliwej oceny.

Kolejną obserwacją poczynioną przez autorów raportu jest nadmierna koncentracja kobiet na własnych cechach charakteru, konieczności zachowania się w konkretny sposób podczas spotkań z zespołem czy negocjacji, a także na ewentualnych brakach w posiadanych umiejętnościach, które uniemożliwiają podjęcie działań w odpowiednim momencie. Tymczasem mężczyźni na równoległych stanowiskach skupiają swoją uwagę raczej na własnych obowiązkach, osiągnięciu pożądanego wyniku finansowego firmy czy pomyślnym zakończeniu projektu, nie poświęcając czasu na nadmierną analizę swojego zachowania w trakcie wykonywania pracy.

Rekomendacje korzystne dla kobiet

Podczas gdy spotkania twarzą w twarz nie zawsze pozwalają kobietom na zawarcie trwałych relacji biznesowych, to jednak badanie wskazuje, że to właśnie one w większym stopniu mogą nawiązać cenne kontakty zawodowe dzięki poleceniu ze strony osób trzecich.

Rekomendacje świadczą o tym, że zaufana osoba ręczy za polecaną przez siebie kobietę, wierząc nie tylko w jej kompetencje, ale i w siłę jej charakteru oraz możliwość wykazania się zdolnościami niezbędnymi do wykonywania danej pracy. Tego typu podejście opiera się na pełnej akceptacji osoby rekomendowanej na dane stanowisko, co sprawia, że jeszcze przed rozpoczęciem pracy jej przeświadczenie o własnych kompetencjach zostaje wzmocnione.

Mentoring

Wśród kroków, jakie organizacja może przedsięwziąć w celu umożliwienia kobietom rozwoju ich kariery zawodowej na wysokich stanowiskach, autorzy raportu wymieniają między innymi stworzenie programów mentorskich, mających na celu przekazywanie managerkom wiedzy i umiejętności niezbędnych do wykonywania obowiązków i podejmowania odpowiednich działań w świecie biznesu.

Jednocześnie redaktorzy „Harvard Business Review” zwracają uwagę na błędne podejście wielu organizacji do kwestii mentoringu: o ile istnieje przekonanie, że za tak zdefiniowaną pomoc powinni być odpowiedzialni wysokiej klasy specjaliści, to jednak pożądane efekty przynosi współpraca z ekspertami średniego szczebla, którzy posiadają kompetencje niezbędne do wsparcia rozwoju osób wymagających odpowiednich wskazówek. Tym samym ich status zawodowy pozwala na większą swobodę we współpracy i możliwość udzielania rad opartych na własnych doświadczeniach.

Zawsze robię to, o co prosi przełożony

Przy doborze mentorów autorzy raportu proponują tworzenie grup kobiet o zróżnicowanym doświadczeniu i stażu w organizacji. Badanie pozwoliło ustalić, że trzyosobowe grupy kobiece posiadają nieocenioną moc: osoba rozpoczynająca karierę w firmie, mentor średniego szczebla oraz kobieta posiadająca eksponowane stanowisko w firmie. Połączenie ich kompetencji i doświadczeń pozwala, zdaniem redaktorów „Harvard Business Review”, zyskać nowe perspektywy rozwoju, ale i wesprzeć siebie nawzajem w sytuacjach kryzysowych, które już wcześniej mogły być udziałem starszych stażem członkiń organizacji.

Czytaj więcej

Styl życia

Ważna zmiana w aktywności zawodowej matek. Wyniki raportu

Badanie wykazało, że obecnie w USA więcej matek jest aktywnych zawodowo niż przed rozpoczęciem pa...

W popularnym w latach 2000-2007 serialu „Gilmore Girls” jedna z głównych bohaterek, studentka dziennikarstwa Rory Gilmore, nie prosząc o ocenę wyników swojej pracy, otrzymuje ją niespodziewanie po zakończonym kolegium. Przeświadczona, że radzi sobie świetnie, z zaskoczeniem dowiaduje się, że w oczach jej przełożonego nie posiada odpowiednich kwalifikacji do wykonywania zawodu dziennikarza.

– Przecież zawsze robię to, o co mnie prosisz – broni się.

– Robienie tego, o co ktoś cię prosi nie zawsze wystarcza – odpowiada jej rozmówca. – Podczas spotkań zachęcam do wypowiadania swojego zdania na każdy temat, a ty nie odezwałaś się, mimo że wszyscy twoi koledzy wręcz rzucali się sobie do gardeł. – argumentuje.

Speszona dziewczyna nieśmiało dziękuje za uwagi, jednak trudna rozmowa pozostawi w niej trwały ślad, skłaniając do obwiniania siebie samej za podjęcie błędnych decyzji co do wyboru ścieżki zawodowej i do wycofania się z planów, które powzięła już w dzieciństwie.

Wiele wskazuje na to, że schemat zachowań opisany przez redaktorów „Harvard Business Review” jest powszechny wśród przedstawicielek różnych grup wiekowych, niezależnie od etapu ich kariery zawodowej.