Quiet cracking. Na czym polega coraz częstsze ciche załamanie pracownika?

Zaproszeni na spontaniczne spotkanie pracownicy fikcyjnej korporacji w serialu „The Office PL” spodziewają się, że otrzymają od przełożonego informację na temat zmian w strukturze firmy. Zaniepokojeni krążącymi od kilku tygodni doniesieniami o rzekomej fali zwolnień w zespole, z niepokojem oczekują konkretnych wiadomości przekazanych przez osobę mającą dostęp do bieżących komunikatów w tym zakresie. Zamiast tego uczestniczą w zorganizowanym naprędce konkursie na temat wiedzy o firmie. Mają za zadanie odpowiadać na pytania o rok założenia korporacji, pomysłodawcę logo i miasto, w którym zlokalizowana była pierwsza siedziba spółki.

Przełożony, tuszujący swą niepewność oraz brak dostatecznej wiedzy o stanie firmy, próbuje tym sposobem odwrócić uwagę zespołu od kluczowych zagadnień i nieco rozładować napięcie wynikające z zamieszania wokół przyszłości spółki. Na dobrą zabawę i wdzięczność ze strony pracowników nie może jednak liczyć. Skonsternowani członkowie zespołu z niedowierzaniem wpatrują się w swojego szefa, a ich kolejne pytania o ciągłość zatrudnienia lub ewentualne pojawienie się w strukturze firmy nowego zarządu, są konsekwentnie bagatelizowane.

Choć fikcyjne postaci z godnością znoszą upokarzające spotkanie, pozbawione jakichkolwiek merytorycznych treści, ich zaangażowanie w obowiązki służbowe stopniowo spada, ustępując miejsca niepewności, znużeniu i rozmyślaniom na temat zmiany pracy. Zjawiska quiet cracking nie nazwano wprawdzie wprost, ale jednak jego objawy zostały na ekranie trafnie zaprezentowane i bezbłędnie odegrane. Jakie inne symptomy mu towarzyszą i czy istnieją sposoby radzenia sobie z taką niedogodnością? Joanna Marszalska, psycholog biznesu, wyjaśnia. 

Czytaj więcej

Biznes i prawo

Quiet Quitting. Na czym polegają ciche protesty pracowników?

Praca na najniższych obrotach nie jest wprawdzie zjawiskiem nowym, jednak została naświetlona prz...

Quiet cracking. Jeszcze nie wypalenie zawodowe, ale już krok do poważnych zaburzeń

Choć zjawisko quiet cracking, dosłownie oznaczające ciche załamanie, jest nieco trudniejsze do zidentyfikowania niż wypalenie zawodowe czy tzw. ciche odejście znane pod angielską nazwą quiet quitting, pewne jego objawy powinny wzbudzać czujność ze strony pracodawcy. – Quiet cracking to zjawisko chronicznego poczucia niezadowolenia z pracy. Objawia się brakiem zaangażowania w pracę, unikaniem wydarzeń związanych z pracą (na przykład eventów integracyjnych), robieniem totalnego minimum, wycofywaniem się emocjonalnym – wymienia Joanna Marszalska.

Podczas gdy u wypalonych zawodowo pracowników, poza wyczerpaniem fizycznym, a także dystansem do wykonywanych obowiązków, można zaobserwować obniżoną skuteczność działań i brak osiągnięć, osoby doświadczające zjawiska quiet cracking nadal wywiązują się z powierzonych im zadań, jednak wkładają w nie minimum wysiłku, choć dbają o to, by dany projekt został sfinalizowany. – Quiet cracking różni się od wypalenia zawodowego tym, że pracownik jeszcze jest w stanie utrzymać wystarczająco dobry performance. Dlatego też zjawisko to jest często bagatelizowane: no bo skoro coś robię, praca idzie do przodu, szefowie nie zgłaszają uwag, to czym się tu przejmować? Po prostu nie będę się cieszyć z pracy jak dziecko. Tymczasem to krok do poważnych zaburzeń, które wymagają leczenia latami – zastrzega rozmówczyni.

Quiet cracking. Jakie czynniki wpływają na jego rozwój?

Wystąpienie quiet cracking zwykle bywa efektem wieloletniego obciążenia obowiązkami zawodowymi. Istnieją jednak inne czynniki wpływające na jego rozwój. – Przyczyny takiego samopoczucia możemy podzielić na zewnętrzne i wewnętrzne. Wewnętrzne to nasze mechanizmy psychologiczne, które pchają nas w stronę wypalenia: nadmiarowy lęk, idący za nim perfekcjonizm i presja na wynik oraz bycie najlepszym, jak również nieświadomość czy nieumiejętność stawiania zdrowych granic. Zewnętrzne to najczęściej zbyt wysokie wymagania i zbyt niskie zasoby w pracy lub przeciwnie: za niskie wymagania i za wysokie zasoby – wymienia Joanna Marszalska.

Wśród sposobów radzenia sobie z taką niedogodnością rozmówczyni zaleca nie tylko podjęcie rozmowy w gronie najbliższych czy też konsultację ze specjalistą, ale i nabranie dystansu do wykonywanych obowiązków, któremu sprzyja odpoczynek od pracy. – Jeśli czujemy się w pracy nieszczęśliwi, to nie warto tego bagatelizować. W długiej perspektywie nic dobrego nam to nie przyniesie. Trzeba się wtedy zatrzymać i przemyśleć: samemu, z bliskimi lub najlepiej z pomocą specjalisty, co i jak na mnie wpływa, czego potrzebuję, które z moich potrzeb są zaniedbane, czy potrzebuję zmiany, jakiej i po co, jakie są realia, w których funkcjonuję? Oczywiście urlop, chwila odpoczynku, spojrzenie z dystansu, sprzyjają tego typu refleksjom. Nie racjonalizujmy, że „przecież jakoś to będzie”, nie czekajmy na kryzys, nie porównujmy się z innymi – zaleca psycholog biznesu.

Czytaj więcej

Styl życia

Pokolenie Z tworzy nową definicję spełnienia zawodowego. Oto, co odrzucają młodzi

Przeprowadzone w Wielkiej Brytanii badanie wykazało, że 52 proc. aktywnych zawodowo przedstawicie...

Biorąc pod uwagę takie czynniki jak brak satysfakcji z wykonywanej pracy, powtarzalność zadań opanowanych do perfekcji już przed laty, czy też konieczność uczestnictwa w spotkaniach, które w odczuciu pracownika nie wnoszą nowej jakości, a jedynie pochłaniają sporo czasu, trudno nie rozważać możliwości zmiany pracy. Jak podkreśla rozmówczyni, warto ją jednak traktować jako jedną z wielu dostępnych opcji, rozważając przy tym podjęcie innych działań. – Zmiana pracy to tylko jedna opcja z wachlarza możliwości. Z reguły nie warto takich decyzji podejmować pochopnie, chyba że mamy do czynienia z przemocą czy mobbingiem. Jeśli to nie ten przypadek, to warto zagłębić się w siebie, skorzystać z terapii i wybrać dla siebie optymalną drogę. Częste zmiany pracy również nie dają stabilizacji i bezpieczeństwa, więc takie przeskakiwanie nie da długofalowego ukojenia i rozwiązań. Zmiana pracy oczywiście może pomóc, podobnie jak przebranżowienie się. Natomiast jest to proces, który trwa i przechodzimy przez różne jego fazy. Warto korzystać ze wsparcia specjalistów w takim okresie naszego życia – zaleca Joanna Marszalska.

Jeśli jednak poważne pytania o przyszłość firmy bywają bagatelizowane, a czas przeznaczony na szczerą rozmowę z pracownikami jest poświęcany bezzasadnym zajęciom, które nie wnoszą nowej jakości, a jedynie stanowią próbę odwrócenia uwagi zespołu od istotnych zagadnień, warto zastanowić się, czy wykonywana praca nadal stanowi źródło satysfakcji i inspiracji dla danej osoby. Jeśli kiełkująca w ciszy myśl o zmianie miejsca zatrudnienia nie daje o sobie zapomnieć, takie rozwiązanie może okazać się jedynym słusznym działaniem.