Feministyczne oblicze "The Warriors". Słynny film ma nową adaptację

„Warriors” w nowej wersji to mocny głos w dyskusji o współczesnym feminizmie, równości i konieczności przełamywania stereotypów, którymi obciążona jest popkultura.

Dwa głosy, jedna wizja „Warriors” 

Lin-Manuel Miranda to artysta, który już od dekady wyznacza nowe standardy w świecie musicali. Jego wcześniejsze projekty, takie jak Hamilton czy In the Heights, zdobyły uznanie zarówno wśród widzów, jak i krytyków. Hamilton przyniósł Mirandzie m.in. Nagrodę Pulitzera, statuetkę Grammy i 11 Tony Awards, a jego innowacyjne podejście do musicalu zainspirowało całe pokolenie młodych twórców. Miranda umiejętnie łączy historię z nowoczesnością, wplatając hip-hop, R&B i latynoskie rytmy w narrację o amerykańskiej przeszłości i teraźniejszości. Dzięki temu stał się jednym z niewielu kompozytorów musicalowych, który zdobył międzynarodową sławę, nie tylko w kręgach teatralnych.

Z kolei Eisa Davis, to artystka działająca na wielu polach – dramaturg, piosenkarka, aktorka i autorka scenariuszy. Jest finalistką Nagrody Pulitzera za sztukę Bulrusher i ma za sobą wiele lat pracy zarówno na scenie teatralnej, jak i w telewizji. Davis wnosi do „Warriors” swoją głęboką wrażliwość literacką i społeczną świadomość, co przekłada się na bardziej złożoną, wielowarstwową narrację albumu. Jej perspektywa, zwłaszcza w kontekście feministycznym, wzbogaca projekt o autentyczne spojrzenie na historię kobiet walczących o swoje miejsce w męskim świecie.

Feministyczne oblicze „Warriors”

Film „The Warriors” z 1979 roku był historią męskiej grupy gangsterskiej, która walczy o przetrwanie, po powrocie do swojego domu na Coney Island. Lin-Manuel Miranda, który od dziecka był zafascynowany tym obrazem, zauważył, że istnieje potencjał, by nadać opowieści współczesną narrację. Najważniejszym zabiegiem była zmiana płci bohaterów – w nowej wersji to kobiety stanowią trzon grupy Wojowników.

Dla Mirandy i Davis decyzja o zmianie płci postaci nie była wyłącznie kwestią estetyczną, ale przede wszystkim ideologiczną. To świadome ukierunkowanie narracji na kwestie seksizmu, homofobii i równości płci. „Zmiana pozwoliła nam na przyjrzenie się seksizmowi i homofobii obecnym w oryginalnym filmie i na pozostawienie ich w roku 1979. Jesteśmy teraz w 2024 roku” – powiedziała NPR Eisa Davis. W efekcie zamiast kolejnej opowieści o brutalnych starciach męskich gangów, otrzymujemy narrację, w której kobiety walczą o swoje miejsce w przestrzeni zdominowanej przez męską przemoc i przestarzałe normy społeczne.

„Warriors” – kobiety na pierwszym planie

W wywiadach Lin-Manuel Miranda wielokrotnie podkreślał, że jego inspiracją do stworzenia nowej wersji „Warriors” była nienawiść wobec kobiet szerzona w internecie, m.in za sprawą Gamergate. Ten ruch, który wstrząsnął światem gier wideo, ujawnił, jak wiele wciąż jest agresji wobec kobiet, które próbują zaznaczyć swoją obecność w przestrzeniach tradycyjnie uważanych za „męskie”. „To przypominało mi Luthera z Warriors” - powiedział Miranda w wywiadzie dla „The New York Times”, odnosząc się do postaci antagonistycznego lidera, który fałszywie obwinia Wojowników o morderstwo - „Miałem wtedy myśl, że zmiana płci bohaterów filmu może być odpowiedzią na tę rzeczywistość”.

Czytaj więcej

Film

Nowa odsłona "Emmanuelle". Klasykę zmysłowego filmu realizują kobiety

"W filmach tego rodzaju chodzi zarówno o to, co się pokazuje, jak i o to, co się ukrywa. Stąd bie...

Kultura i przemoc - nowe spojrzenie na stary Nowy Jork

„Warriors” Mirandy i Davis to także nostalgiczna podróż do Nowego Jorku lat 70., pełnego okrutnych gangów i pękającego w szwach od konfliktów rasowych i klasowych. Jednak nowa wersja albumu nie skupia się jedynie na tej przemocy. W centrum muzycznej opowieści znajduje się walka o przetrwanie, ale także o równość i godność. Miranda i Davis wyraźnie ukazują, jak kobiety, które niegdyś były marginalizowane, biorą sprawy w swoje ręce i stają się liderkami.

Nie można również pominąć znaczenia, jakie dla tej produkcji mają różnorodne muzyczne wpływy. Album balansuje między gatunkami, od hip-hopu, przez rock, aż po latynoskie rytmy, co pozwala na stworzenie unikalnej, wielowymiarowej narracji. Zresztą, Miranda i Davis otwarcie przyznają, że inspiracją dla „Warriors” były albumy koncepcyjne z lat 70., któych słuchacze mogli „usiąść na podłodze w salonie i czytać teksty piosenek z okładki winyla”.