Suknia z targu staroci
Sara Rivers Cofield, archeolożka i kolekcjonerka mody, natknęła się na spektakularną jedwabną suknię na targu staroci w Maine w 2013 roku. Pochodząca z około 1880 roku kreacja w kolorze ciemnego brązu, pod jedną z licznych warstw, zawierała sekretną kieszonkę, wszytą na wysokości zapięcia. To właśnie tam Cofield odnalazła pogiętą, ręcznie napisaną notatkę zawierającą nazwy miejsc, cyfry oraz – wyglądające na przypadkowe – słowa.
Zaintrygowana znaleziskiem, opublikowała wpis na swoim blogu w 2014 roku, zwracając się do naukowców i analityków danych o pomoc z rozszyfrowaniu kodu. Po latach spekulacji i prób wyjaśnienia znaczenia ręcznie napisanej notatki, Wayne Chan, analityk danych z Uniwersytetu Manitoba, we współpracy z NOAA, ustalili, jaki przekaz może być zaszyfrowany w wiadomości. O swoich obserwacjach poinformowali w raporcie opublikowanym przez magazyn „Cryptologia”.
Kod używany przez wojsko amerykańskie
Chan uważa, że w notatce posłużono się kodem używanym w telegrafach pochodzących z tamtego okresu. Celem takiego przekazywania wiadomości było skondensowanie treści do minimum, ale też zadbanie o to, by była ona czytelna dla odbiorcy. Naukowiec przeanalizował ponad 170 książek z kodami, aby sprawdzić, które z nich pokrywają się ze słowami zawartymi w znalezionej notatce.
Odnośnik znaleziony w podręczniku z 1880 roku wskazuje na podobne kody używane przez amerykańskie wojska łączności oraz tamtejsze Biuro Pogodowe w celu przekazywania wiadomości meteorologicznych. Ten wczesny kod był prekursorem skrótu używanego obecnie do rozpowszechniania informacji meteorologicznych.