Grubancypacja – ryzykowne „wyzwolenie” z otyłości. O ciemnej stronie modnego aktywizmu

Początek wiosny to dla wielu ludzi ważny czas w kontekście myślenia o ciele – uświadamiania sobie potrzeby jego zmiany i podejmowania zobowiązań w tym zakresie. Przy okazji tak się składa, że w marcu – dokładnie 4 – jest też obchodzony Światowy Dzień Otyłości. Jego celem jest zwrócenie uwagi na ten poważny cywilizacyjny problem oraz zwiększenie świadomości społecznej w kwestii prawidłowego odżywiania i jego wpływu na zdrowie. Już od dłuższego czasu właściwie cały marzec uznaje się za miesiąc, w którym szczególną uwagę w narracji społecznej poświęca się tematom związanym z nieprawidłową masą ciała i jej różnorodnymi konsekwencjami. Mając to na uwadze, można powiedzieć, że marzec 2025 roku w Polsce był pod tym względem wyjątkowy – w minionych tygodniach trwała intensywna promocja książki… „Grubancypacja. O grubości bez przepraszania”, autorstwa Urszuli Chowaniec i Natalii Skoczylas. Choć jej autorki przekonują, że ich dzieło to głos wyzwolenia dla grubych – panie zachęcają do oswojenia właśnie tego przymiotnika nazywającego cechę wyglądu właściwą dla osób chorych na otyłość – i jego usłyszenie jest konieczne w dzisiejszych czasach, trudno pozbyć się pewnych wątpliwości co do tego, czy aby na pewno świat potrzebuje grubancypacji.