8 stycznia 2025 roku, w wieku 104 lat, zmarła Nancy Leftenant-Colon – kobieta, która na zawsze zapisała się na kartach historii jako pierwsza czarnoskóra pielęgniarka w regularnych siłach zbrojnych USA. Przez całe życie musiała stawiać czoła uprzedzeniom rasowym, lecz swoją odwagą i determinacją utorowała drogę przyszłym pokoleniom Afroamerykanów, stając się symbolem przełamywania barier.
Wczesne lata życia Nancy Leftenant-Colon
Nancy Leftenant-Colon przyszła na świat 29 września 1920 roku w Goose Creek w Karolinie Południowej. Jej dziadkowie urodzili się jeszcze w niewoli. Dorastała w wielodzietnej rodzinie – jej rodzice, Eunice i James Leftenant, wychowywali dwanaścioro dzieci, z których sześcioro później wstąpiło do wojska. Gdy miała trzy lata, jej rodzina przeniosła się do Amityville w stanie Nowy Jork.
Po ukończeniu liceum w 1939 roku, Nancy postanowiła jako pierwsza w rodzinie rozpocząć studia. Wybrała Lincoln School for Nurses w Bronksie, jedną z nielicznych szkół pielęgniarskich dostępnych dla Afroamerykanek. W ten sposób zaczęła stawiać pierwsze kroki w zawodzie, który wkrótce miał stać się jej życiową misją.
Zdeterminowana Nancy Leftenant-Colon
Nancy pracowała w szpitalach w Nowym Jorku i przez siedem lat próbowała dostać się do armii, lecz za każdym razem spotykała się z odmową wynikającą z uprzedzeń. W 1945 roku, kiedy fala rannych żołnierzy wracała z zagranicznych frontów, wreszcie została przyjęta na stanowisko podporucznika w Army Nurse Corps. Początkowo została przydzielona do szpitali wojskowych w Massachusetts i Ohio. Praca w nich nie była łatwa - nieustannie miała do czynienia z uprzedzonymi przełożonymi, którzy wyraźnie sugerowali, że zostanie zwolniona za najdrobniejsze uchybienie. Jednym z najbardziej dramatycznych i przejmujących momentów w jej karierze była pomoc przy porodzie wcześniaka w bazie Lockbourne. Gdy miejscowy szpital odmówił pomocy czarnoskórej kobiecie, to właśnie Nancy i czarnoskóry chirurg udzielili jej wsparcia. Dzięki nim dziecko przeżyło.
