Agnieszka Maciąg inspirowała kobiety do życia na własnych, zdrowych zasadach

Piękna, mądra, skromna. 27 listopada 2025 r., w wieku 56 lat, zmarła Agnieszka Maciąg, modelka, autorka licznych książek o zdrowym stylu życia. Z kobiety podziwianej na światowych wybiegach, dla wielu osób stała się duchową przewodniczką. Uczyła jak lepiej jeść, odpoczywać, stawiać granice i dbać o siebie na co dzień.

Dzisiaj zgasło Słońce – napisał w mediach społecznościowych Robert Wolański, mąż Agnieszki Maciąg, informując o jej odejściu. Przez dekady rozświetlała wybiegi w Nowym Jorku i Mediolanie, telewizyjne studia i sale warsztatowe, a w ostatnich latach przede wszystkim życie tysięcy kobiet, szukających sensu i własnej drogi. Na facebookowych profilach Agnieszki natychmiast pojawiły się setki wpisów osób, które nazwały ją „Aniołem”, „oazą miłości i dobroci”, „świetlistą przewodniczką”: „Agnieszko, świetlisty Aniele, tyle nam kobietom dałaś ciepła, miłości, nadziei na lepsze jutro. Prowadziłaś nas swoimi książkami, myślami, słowami, mantrami w inną, lepszą przyszłość. Zawsze zostaniesz w sercu, Aniele, niosłaś Światło”.

Śmierć Agnieszki Maciąg poruszyła Martynę Wojciechowską, która w swoich mediach społecznościowych pożegnała ją przede wszystkim jako człowieka:„Agnieszko. Tyle dobra po sobie zostawiłaś, dla tak wielu byłaś pięknym światłem i inspiracją. Będzie Cię tu bardzo brakowało. Ciebie i Twojego ciepła, które zawsze roztaczałaś w miejscu, w którym się pojawiałaś. Agnieszkę Maciąg poznałam, kiedy miałam niewiele ponad 18 lat i pracowałam w branży mody. Pamiętam, że patrzyłam na nią z zachwytem i bardzo chciałam być taka jak Ona. Zjawiskowo piękna i wspaniała jako człowiek. Mądra, wrażliwa i pełna wdzięku. Kiedy wchodziła do pomieszczenia, to wszyscy patrzyli tylko na Nią i Jej słuchali. Anioł. A potem skupiła się na pisaniu książek, warsztatach, mądrym dbaniu o ciało i zdrowie psychiczne. Tak wiele kobiet zawdzięcza Jej zmianę w swoim życiu. Cudowna kobieta, mama dwójki dzieci, z Robertem Wolańskim tworzyli niezwykłą parę. Oboje skupieni na tym, co tak ważne – na tu i teraz” – napisała Martyna Wojciechowska. W swoim pożegnaniu przywołała też słowa Agnieszki, które dziś brzmią jak jej testament: „Jeśli chcesz doświadczyć dobra, to zamiast skupiać się na problemach i przeszkodach, możesz skupić się na rozwiązaniach i docenić dobro, które jest ci już dane. Oddech. Sprawne ręce i nogi. Wygodne łóżko. Dach nad głową”.

Czytaj więcej

Ludzie

Nie żyje Agnieszka Maciąg. „Na wszystko jest odpowiedni czas. Zaufaj”

– Pewnego dnia pomyślisz o tym zmartwieniu po raz ostatni. Poczujesz, jak gorąca fala żalu przeta...

Dziewczyna z Białegostoku, która ruszyła w świat

Agnieszka Maciąg urodziła się 9 maja 1969 r. w Białymstoku. Wychowała się w domu, w którym, jak wspominała na łamach „Wysokich Obcasów Extra”, z jednej strony było dużo śmiechu, śpiewu i artystycznych talentów rodziców – inżynierów, z drugiej był to dom wartości: uczciwość, wierność sobie, nieuleganie naciskom. Rodzice nigdy nie zapisali się do partii; stracili szanse na awans, ale zyskali coś więcej – wewnętrzny spokój. To była lekcja, którą niosła przez swoje życie, że dla pieniędzy nie zdradza się swoich wartości. Jako nastolatka trafiła do Liceum Sztuk Plastycznych w Supraślu. Szybko dała się poznać jako dziewczyna wrażliwa, utalentowana, która ma jeszcze to coś, co określa się słowem „charyzma”. To przyjaciółka mamy, pani Helena, podsunęła jej pomysł, by spróbowała sił w modelingu i namówiła ją na udział w castingu. Agnieszka wspominała, że na przesłuchanie do Warszawy przyjechały tysiące dziewczyn z całej Polski. Sprawiły na niej wrażenie pewnych siebie, wszystkie w markowych ciuchach. Chciała uciekać. Została i wygrała. Wyjechała do Nowego Jorku. Potem był Paryż, Mediolan, Berlin. Pracowała z największymi nazwiskami świata mody: Karl Lagerfeld, Nino Cerruti, Paco Rabanne, Laura Biagiotti, Pierre Cardin.

Była jedną z tych polskich modelek przełomu lat 80. i 90., na których punkcie – jak to dziś przypominają media – oszalała cała Polska. W odróżnieniu od wielu swoich koleżanek – modelek, odmawiała rozbieranych sesji. Chciała być ceniona za osobowość i wrażliwość, a nie za długie nogi i duży dekolt. Mamą została, gdy miała 23 lata, na świat przyszedł jej syn Michał. To był czas, kiedy wiele modelek kończyło kariery, a ona właśnie wtedy rozkwitała. W jej życiu pojawiły się kolejne propozycje: teledyski, kontrakty, telewizja. Była prezenterką, prowadziła programy, nagrała płytę, grała w filmach, pracowała jako dyrektor kreatywna znanych marek odzieżowych. Zrobiła w show-biznesie właściwie wszystko, co można było zrobić. Ludzie ją kochali. A jednak, jak zwierzyła się 5 lat temu w rozmowie z dziennikarzem Michałem Misiorkiem, że wewnątrz czuła się nieszczęśliwa. Jej tata chorował na raka, małżeństwo przechodziło kryzys, ona sama też chorowała. Czuła się zmęczona, wypalona, bez radości życia. – Byłam chora na wszystko, co możliwe. Nie chciało mi się w ogóle żyć. (…) Dotknęłam dna. W pewnym momencie padłam na kolana i poprosiłam Boga o pomoc. Mimo że przeczytałam mnóstwo książek, studiowałam i wydawało mi się, że jestem taka mądra, to kompletnie nie wiedziałam, jak mam sobie pomóc. Błagałam, by Bóg mnie poprowadził – mówiła w wywiadzie. To był moment, który później nazwała przemianą.

Od top modelki do przewodniczki duchowej

W wywiadach nieraz podkreślała, że od pewnego momentu zaczęła traktować życie jak pasjonującą podróż, nawet wtedy, gdy przeżywała trudności. Zmieniła odżywianie, zrezygnowała z alkoholu, zaczęła praktykować jogę, sięgnęła po ajurwedę i naturoterapię. Mówiła, że jej organizm przez lata był zatruwany stresem i złą dietą, a ona sama była „wrogiem własnego ciała”. Osobiste doświadczenia skierowały ją do pisania książek, jak „Smak życia” czy „Smak wiecznej młodości”, potem coraz bardziej duchowe, jak: „Pełnia życia”, „Przemiana”, „Słowa mocy”, „Dobrostan”, „Astrologia poznania siebie”. Była chyba jedną z pierwszych rozpoznawalnych autorek piszących o świadomym życiu, dobrostanie, duchowości, kobiecości. Ale, jak opowiadała dziennikarzowi Michałowi Misiorkowi, wcale nie czuła się guru ani autorytetem. Chciała być przyjaciółką czytelniczek, dzielić się doświadczeniem, inspirować do tego, że szczęścia można się nauczyć.

Miałam to szczęście również poznać Agnieszkę osobiście, przy okazji promocji jednej z jej książek. Zrobiła na mnie wrażenie kobiety eterycznej i delikatnej, która jednak emanowała swoją własną mocą. Wydawała się być absolutnie spełniona. Słuchając jej, miałam poczucie, że ona naprawdę jest na swoim miejscu. Opowiadała, że od dłuższego czasu żyje w zgodzie z naturą, że zdrowo się odżywia, nie pije alkoholu, ćwiczy jogę. Z przekonaniem mówiła, że możemy żyć ponad sto lat i pozostawać sprawnymi fizycznie i intelektualnie, jeśli tylko przestaniemy się krzywdzić, krzywdzić własne ciało, jeśli zmienimy nawyki. Wierzyła, że wszystko w życiu jest po coś, bo w jej życiu doświadczenia układały się w większy sens. Przekonywała, że my sami decydujemy o tym, jak to nasze życie ma wyglądać. Bez wątpienia, ona w życiu stanęła po swojej stronie.

Czytaj więcej

Zdrowie

Agnieszka Maciąg od 17 lat nie bierze antybiotyków. Oto jej naturalne sposoby na walkę z infekcjami

Nie każdą infekcję od razu trzeba leczyć farmaceutykami. Najpierw zawsze warto sięgnąć po skarby...

W centrum jej drogi zawsze była rodzina. Od prawie trzech dekad tworzyła z Robertem Wolańskim niezwykłą parę – fotograf i modelka; świadomie zdecydowali, że ich dom będzie miejscem spokoju. Ona sama o tej relacji pisała z ogromnym szacunkiem i czułością. W pandemii wspólnie organizowali streamingi ze śpiewania mantr, na które wchodziło tysiące osób. Ludzie jej ufali – nie była kolejną celebrytką, która robiła pieniądze na udawanej duchowości. Była w tym całą sobą.

27 listopada jej mąż żegnał ją słowami: „Bądź wolna, bo zawsze kochałaś wolność. Będę zawsze widzieć Twoje oczy pełne miłości. Twoja radość i pełnia życia będą żyć we mnie zawsze”.