Żona Stevena Spielberg Kate Capshaw stworzyła unikatowy portret reżysera. Wybitne dzieło?

Przed wyprowadzką z rodzinnego Ferguson w stanie Missouri nastoletnia Kate Nail (jak brzmiało panieńskie nazwisko artystki) nie wiedziała o istnieniu takich miejsc jak muzea czy galerie sztuki. W szkole, do której uczęszczała w latach 70., przedmioty skoncentrowane na kształceniu młodych ludzi w zakresie technik rysowania czy sposobów tworzenia portretów, zostały usunięte z programu jako niepraktyczne i wykraczające poza podstawowy kanon nauczania. Pasję do malarstwa odkryła po niemal pięciu dekadach od zakończenia edukacji w szkole. Pomógł jej w tym mąż, przekonany o tym, że zdolności plastyczne ich pięciorga dzieci z pewnością nie mogą być jego zasługą. – Jest mistrzem w swojej dziedzinie, ale malować nie potrafi – wyznaje artystka w rozmowie z serwisem „Artnet.com”. Ona – wręcz przeciwnie, o czym świadczy jej najnowsze dzieło. Portret Stevena Spielberga autorstwa jego żony, technicznie odbiega od obrazów tworzonych farbą na płótnie. Dzieło zawiera intrygujący dodatek, który Kate Capshaw trafnie porównuje do cennego znaleziska w Parku Jurajskim.

Rola w filmie Stevena Spielberga przepustką do kariery Kate Capshaw

Kate Capshaw ma w swoim zawodowym dorobku występy w kilkudziesięciu produkcjach filmowych i telewizyjnych. Początkująca modelka, po przeprowadzce do Nowego Jorku współpracująca z agencją Former Ford, pokonała 120 kandydatek do roli Willie Scott w filmie Stevena Spielberga „Indiana Jones i Świątynia Zagłady” powstałym w 1984 r. Dla młodej mamy i rozwódki, której pierwsze małżeństwo z przedsiębiorcą Robertem Capshawem rozpadło się cztery lata wcześniej, był to nie tylko początek imponującej kariery aktorskiej, ale i wstęp do nowego rozdziału w życiu uczuciowym. Z poznanym na planie reżyserem kultowej serii wkrótce stworzyli związek, a owocami zawartego w 1991 r. małżeństwa jest pięcioro dzieci: trzy córki – Sasha, Destry Allyn i Michaela – oraz dwóch synów – Sawyer i Theo. Para wspólnie wychowywała też dzieci z poprzednich związków: córkę Kate Capshaw – 49-letnią obecnie Jessicę Brooke – oraz syna reżysera – urodzonego w 1985 r. Maksa Spielberga.

Zapoczątkowana występem u Spielberga kariera aktorska rozwijała się prężnie za sprawą udziału w kolejnych kinowych hitach. Kate Capshaw zagrała między innymi u boku Eddiego Murphy’ego w komedii „Najlepszą obroną jest atak”. Z Richardem Gere i Gene Hackmanem wystąpiła w dramacie sensacyjno-politycznym „Żądza władzy”, a w thrillerze „Czarny deszcz” Ridleya Scotta jej ekranowym partnerem był Michael Douglas. Sukcesywne powiększanie rodziny na krótko uniemożliwiło aktorce udział w kolejnych produkcjach, jednak już w połowie lat 90. przyjmowała nowe role, często te drugoplanowe, jak między innymi w dramacie „Skrawki życia” u boku Winony Ryder czy w docenionym przez krytyków filmie sensacyjnym „W słusznej sprawie”, w którym w rolę szanowanego profesora prawa z Harvardu wcielił się Sean Connery.

Czytaj więcej

Kultura

Powstał kontrowersyjny pomnik Tiny Turner. Krytyków nie brakuje

Nieopodal Nutbush, rodzinnego miasta Tiny Turner, powstał wysoki na ponad 3m pomnik dla upamiętni...

Pierwszy kurs malarski Kate Capshaw w dojrzałym wieku

Talent aktorski i umiejętność szybkiego nawiązywania relacji z nowo poznawanymi osobami miały okazać się przydatne przy kolejnym zajęciu, którym odtwórczyni roli Helen w komedii romantycznej „List miłosny” zainteresowała się za namową męża. Piękne obrazki tworzone przez dzieci pary skłoniły go do refleksji, że talent artystyczny z pewnością jest zasługą jego żony. Kate Capshaw zbliżała się do swoich pięćdziesiątych urodzin, gdy wzięła udział w pierwszym kursie malarskim. – Wprawdzie pierwsze prace trochę mnie zaskoczyły, ponieważ wśród zadań pojawiły się między innymi akty, jednak poczułam, że to zajęcie dla mnie. Malowanie dawało mi bardzo dużo radości – wspomina w rozmowie z serwisem Artnet.com.

Od momentu odkrycia nowej pasji preferowaną tematyką dzieł tworzonych przez ambitną artystkę były portrety. – Sądzę, że intuicyjnie wyczuwam, jak uchwycić emocje danej osoby. Zanim zaczęłam malować, robiłam sporo zdjęć. Interesuje mnie przedstawianie na obrazach postaci, których historia nie została do końca opowiedziana. Obraz stanowi dla mnie rodzaj takiej opowieści – mówiła.

Czytaj więcej

Design

Londyn wyjątkowo uczci 100 urodziny królowej Elżbiety II. Architekci prześcigają się w pomysłach

Pięć projektów architektonicznych upamiętniających królową Elżbietę II zostało zakwalifikowanych...

Kate Capshaw o pierwszym projekcie artystycznym: Bardzo cenne doświadczenie

Mając na uwadze powyższe kryterium, Kate Capshaw w 2016 r. przystąpiła do realizacji jednego z pierwszych projektów artystycznych. – W Los Angeles jest ponad 50 000 młodych bezdomnych osób, których losem nikt się nie interesuje. Postanowiłam, że stworzę portrety tych osób, które zgodzą się na udział w takim przedsięwzięciu – wspomina początki projektu „Unaccompanied” – serii 20 portretów młodych mieszkańców amerykańskiej metropolii znajdujących się w kryzysie bezdomności. Wystawa dzieł o imponujących rozmiarach 111,8 x 162,6 cm była dostępna między innymi w Smithsonian National Portrait Gallery w Waszyngtonie czy w Bo Bartlett Gallery przy Uniwersytecie Stanowym Columbus. – Mogę sobie wyobrazić, że sytuacja, w której musisz w skupieniu zasiąść przed kimś, kto tworzy twój portret, nie jest komfortowa. Jednak ja bardzo lubię ludzi i sądzę, że oni czują tę sympatię i zainteresowanie z mojej strony – opowiadała o kulisach powstawania obrazów. – Mogłabym potraktować to zadanie jako zwykłe naszkicowanie kilkudziesięciu twarzy na płótnie. Zależało mi jednak na tym, by spędzić z tymi młodymi osobami jak najwięcej czasu. Zaproponowałam, by byli w pomieszczeniu przez cały czas tworzenia innych dzieł i większość z nich przyjęła zaproszenie. Zachęcałam też do powrotów, gdy dopracowywałam szczegóły portretów. Wszyscy ochoczo przychodzili, a nawet wyrażali smutek, gdy nasz wspólny projekt dobiegał końca. Bez zbędnych słów i pustych rozmów, to było dla każdego z nas bardzo cenne doświadczenie – dodała.

Czytaj więcej

Psychologia

Muzea będą leczyć z nadmiaru emocji? Otwiera się nowy rozdział w obcowaniu ze sztuką

W jednej z galerii sztuki w Manchesterze powstała sala z trzema obrazami i kanapą. Przebywanie w...

Kate Capshaw o propozycji stworzenia portretu Stevena Spielberga: Byłam wzruszona i zaszczycona

Gdy przed trzema laty w ramach projektu Smithsonian National Portrait Gallery polegającego na zlecaniu znanym artystom tworzenia portretów osób, które ukształtowały amerykańską kulturę, pojawił się pomysł powstania podobizny Stevena Spielberga, wybór autorki dzieła był oczywisty. – Byłam wzruszona i zaszczycona. Znam i kocham tego człowieka od tak wielu lat. Zdaję sobie sprawę z jego potęgi, ale też doskonale wiem, jak bardzo ceni sobie prywatność – mówiła w rozmowie z „The Vanity Fair”, prezentując bardzo precyzyjny zamysł stworzenia portretu mężczyzny, którego fanom kina na całym świecie nie trzeba przedstawiać. Zamiast efektów specjalnych tak charakterystycznych dla jego filmowych dzieł, jak choćby wspomniana seria „Indiana Jones”, „Park Jurajski”, „E.T.” czy „Szeregowiec Ryan” artystka postawiła na stonowane, czarne tło. Fotel reżysera i scenerię znaną twórcy z niezliczonych planów filmowych zastąpiła wnętrzem ich rodzinnego domu, a w miejscu eleganckich garniturów, w jakich trzykrotny zdobywca Oscara występuje na każdej filmowej gali, pojawia się mniej formalna stylizacja złożona z wełnianego swetra, kolorowego szalika i kaszkietu. – Nie zamierzałam uwzględniać na obrazie kamery ani krzesła z napisem reżyser. Zrezygnowałam z tak charakterystycznej dla anturażu mojego męża czapki z daszkiem. Nie miałam też w planach umieszczać na płótnie latającego E.T. – wymienia w rozmowie z „The Vanity Fair”.